پرشیا خودرو BMW

پرشیا خودرو BMW

مرکز بی ام و ایران

germanmonster.com/bmw

02128428591

اتوبان ارتش شرق

لاین کندرو

مجتمع خودرویی خوشرو 

انتهای مجموعه

مرکز هیولا آلمان

 

 

بایِریشه موتورِن وِرکه آگِ (به آلمانی: Bayerische Motoren Werke AG) که به‌اختصار با نام بِ‌اِم‌وِ (به آلمانی: BMW) (تلفظ آلمانی: [ˈbe:ˈʔɛmˈve:] (دربارهٔ این پرونده شنیدن)) و در ایران گاهی با نام‌های بی‌ام‌دبلیو و بی‌ام‌وی نیز شناخته شده،[۱][۲] یک شرکت خودروسازی آلمانی چندملیتی است که از تولیدکنندگان بنام خودروهای لوکس و موتورسیکلت در جهان به‌شمار می‌آید. دفتر مرکزی این شرکت در شهر مونیخ قرار دارد. ب‌ام‌و در سال ۱۹۱۶ توسط فرانتس یوزف پوپ برای تولید موتورهای هواگرد تأسیس شد یعنی سال ۱۹۴۵، در این زمینه فعال بود. ساختمان مرکزی ب‌ام‌و در مونیخ، که به شکل موتور چهارسیلندر طراحی شده‌است شرکت ب‌ام‌و مالک شرکت‌های رولز-رویس موتور کارز و مینی است. در سال ۲۰۱۵ ب‌ام‌و با ۲٬۲۷۹٬۵۰۳ دستگاه وسیلهٔ نقلیه دوازدهمین تولیدکننده بزرگ خودرو در جهان بود. این شرکت اکنون در کشورهای آلمان، برزیل، چین، هند، آفریقای جنوبی، انگستان و ایالات متحده آمریکا کارخانه تولید خودرو دارد. امروزه بیشتر سهام این کورپوریشن در اختیار خانوادهٔ کوانْدْت قرار دارد (اشتفان کواندت ۲۹٪، و سوزان کوانْدْت کلاتن ۲۱٪). حدود نیمی از سهام این شرکت نیز در بازار بورس فرانکفورت در دسترس عموم سهامداران است.

۱۹۱۶–۱۹۲۳: دوران تولید موتور هواپیما تاریخچه ب‌ام‌و با شرکت رپ موتورن ورکه آغاز می‌شود. در آوریل سال ۱۹۱۷ وقتی کارل رپ شرکت را ترک کرد، اسم آن به بایریشه موتورن ورکه تغییر یافت. نخستین محصول کارخانه، موتور هواپیمای ب‌ام‌و ۳آ بود. این موتور به مصرف کم سوخت و کارکرد مناسب در ارتفاعات بالا معروف بود. در نتیجهٔ سفارش‌های بسیاری که ارتش آلمان برای موتور ب‌ام‌و ۳آ داشت، شرکت به سرعت توسعه یافت. در سال ۱۹۱۸ و با  کارخانه به دلیل پیمان ورسای مجبور شد، تولید موتور هواپیما را متوقف کند. برای ادامه فعالیت، شرکت به ساخت تجهیزات کشاورزی، لوازم خانگی و ترمز قطار روی آورد. در سال ۱۹۲۲، کامیلو کاستیلیونی ب‌ام‌و و کلیه حقوق مربوط به این نام را خریداری کرد. کاستیلیونی، مالک شرکت دیگری به نام بایریشه فلوگنزه نیز بود که آن هم در زمینه قطعات هواپیما فعالیت می‌کرد. کاستیلیونی نام کارخانه پیشین ب‌ام‌و را به Süddeutsche Bremse AG تغییر داد و بایریش فلوگنزه را ب‌ام‌و نام نهاد. کارخانه پیشین بایریش فلوگنزه با نام جدید ب‌ام‌و بازگشایی شد و به ساخت موتور برای اتوبوس، کامیون، تجهیزات کشاورزی و پمپ با نام تجاری ب‌ام‌و پرداخت. تاریخچه رسمی شرکت ب‌ام‌و، تاریخ تأسیس شرکت را همان تاریخ افتتاح کارخانه بایریش فلوگنزه (۷ مارس ۱۹۱۶) می‌داند. ۱۹۲۳–۱۹۳۹: دوران تولید موتور سیکلت و خودرو با کمرنگ شدن محدودیت‌های قطع‌نامه ورسای در سال ۱۹۲۳، ب‌ام‌و شروع به تولید موتورسیکلت مدل R32 کرد. ب‌ام‌و در سال ۱۹۲۸ با خرید کارخانه Automobilwerk Eisenach وارد عرصه خودروسازی شد. شرکت Automobilwerk Eisenach از سال ۱۹۲۷ خودروی دیکسی ۳/۱۵ را تحت لیسانس شرکت انگلیسی آستین می‌ساخت. بدین ترتیب دیکسی ۳/۱۵ نخستین خودروی تولیدی ب‌ام‌و لقب گرفت. ب‌ام‌و مدل R32 نخستین موتور ساخته شده توسط ب‌ام‌و در سال ۱۹۳۲ ب‌ام‌و مدل ۳/۲۰ را تولید کرد که نخستین خودرویی بود که توسط خود ب‌ام‌و طراحی شد. موتور چهار سیلندر این خودرو بر اساس موتور آستین ۷ توسعه یافته بود. نخستین موتور شش سیلندر خطی ب‌ام‌و در سال ۱۹۳۳ با مدل ۳۰۳ به بازار عرضه شد. در دهه ۱۹۳۰ ب‌ام‌و مدل‌های مختلف سدان، کوپه و کانورتیبل تولید می‌ BMW Isetta با در باز شواز جلو ۱۹۴۵–۱۹۵۹: دوران بازسازی اکثر تأسیسات ب‌ام‌و بمباران و نابود شده بود، همچنین تأسیسات شرکت در آلمان شرقی نیز به تصرف شوروی درآمده بود و متفقین شرکت را از تولید موتور هواپیما و موتورسیکلت بازداشتند. در این دوران ممنوعیت، کارخانه با استفاده از تجهیزات باقی‌مانده به تولید پاتیل و ماهیتابه پرداخت و سپس دیگر تجهیزات آشپرخانه و دوچرخه نیز تولید کرد. در سال ۱۹۴۷ ب‌ام‌و اجازه یافت تولید موتور سیکلت را از سر گیرد. نخستین موتورسیکلت ب‌ام‌و با نام R24 در سال ۱۹۴۸ به بازار عرضه شد. در حالی که هنوز تولید خودرو برای ب‌ام‌و ممنوع بود، کارخانه انگلیسی BAC با استفاده از نقشه‌های به دست آمده از دفاتر ب‌ام‌و ، خودروهای ب‌ام‌و را در انگلستان تولید می‌کرد. تولید خودرو در سال ۱۹۵۲ با تولید سدان بزرگ ۵۰۱ بالاخره آغاز گشت. در دهه ۵۰ ب‌ام‌و مدل‌های سدان، کوپه و کانورتیبل در خط تولید داشت. در سال ۱۹۵۵ با هدف نفوذ به بازار خودروهای ارزان‌قیمت، خودروی کوچک Isetta را به بازار عرضه کرد. ب‌ام‌و مدل 3/ 15PS (ب‌ام‌و Dixi) از سال ۱۹۳۰ ۱۹۵۹–۱۹۶۸ دوران سخت و کلاس جدید در سال ۱۹۵۹ ب‌ام‌و به شدت مقروض بود و روز به روز نیز ضرر می‌کرد. گرچه فروش مدل Isetta قابل قبول بود ولی سود بسیار کمی برای شرکت داشت. مدل ۵۰۱ نیز به‌شمار کمی فروش می‌رفت و زیان آور بود. همچنین در میانه دهه ۵۰ آلمانی‌ها از خرید موتورسیکلت به سمت خودرو روی آوردند که باعث افت شدید فروش موتورسیکلت‌های ب‌ام‌و شد. در این شرایط آمریکن موتورز و گروه روتس به دنبال خرید ب‌ام‌و بودند. در مجمع عمومی سالانه ب‌ام‌و که در دسامبر ۱۹۵۹ برگزار شد، هاینس فیت (ریاست هیئت ناظر بر مدیریت شرکت) پیشنهاد ادغام با دایملر-بنز را مطرح کرد. سهامداران با این پیشنهاد مخالفت کرده و با سرپرستی فردریک ماترن به دنبال تأمین سرمایه کافی برای جلوگیری از ادغام گشتند. در همان زمان برداران کواندت (هربرت و هرالد) با خریدن بخش عمده ای از سهام شرکت به سهامداران اصلی بدل گشتند و سرمایه لازم برای توسعه یک سری مدل‌های جدید را فراهم آوردند. در سال ۱۹۶۰ پروژه ای که با نام کلاس جدید Neue Klasse تعریف شد، که هدفش توسعه چند خودرو در کلاس سدان چهاردر بود. محصولات این پروژه در سال ۱۹۶۲ به بازار عرضه شدند و ب‌ام‌و به عنوان یکی از برترین سازندگان خودروهای سدان اسپرت مطرح شد و شرکت را از بحران مالی نجات یافت. ۱۹۶۸–۱۹۷۸ دوران تولد سری‌های ۳، ۵ و ۷ در سال ۱۹۶۸ ب‌ام‌و نخستین موتور شش سیلندر خطی خود را دوم توسعه داد. این موتور بر روی مدل‌های سدان «سری شش جدید» (که سپس سری ۷ نام گرفت) و کوپه «سری شش جدید» (که سپس سری ۶ خوانده شد) نصب گردید. در سال ۱۹۷۲ نخستین سری ۵ به بازار عرضه شد تا جایگزین «کلاس جدید» شود. در سال ۱۹۷۶ با استفاده از همین پلتفرم، سری ۶ به بازار عرضه شد. سری ۳ که سدان کوچک ب‌ام‌و بود نیز در سال ۱۹۷۵ معرفی گشت. با معرفی سدان بزرگ سری ۷ در سال ۱۹۷۸ محصولات ب‌ام‌و کامل شد. ۱۹۷۸–۱۹۸۹ دوران تولد بخش ام در سال ۱۹۷۸ ب‌ام‌و ام۱ با همکاری لامبورگینی به عنوان نخستین خودروی موتور وسط ب‌ام‌و توسعه یافت. این نخستین خودروی تولید شده توسط بخش ام شرکت بود. در سال ۱۹۸۰ بخش ام با تولید ب‌ام‌و ۵۳۵ براساس اتاق E12 سری پنج، نخستین مدل خود را براساس یک خودروی عادی توسعه یافته بود، به بازار عرضه کرد. ب‌ام‌و ام۵ نیز که بر اساس اتاق E28 ساخته شده بود، در سال ۱۹۸۵ به بازار عرضه شد. در همین سال ب‌ام‌و ام۳ نیز معرفی شد. در این دوران نخستین موتور دیزل ب‌ام‌و با نام M21، نخستین خودروی چهارچرخ محرک ب‌ام‌و با نام E30 325iX و نخستین استیشن واگن ب ام نیز به بازار عرضه گشتند. همچنین در سال ۱۹۸۶ اولیم موتور وی ۱۲ خود را در ب‌ام‌و سری ۷ معرفی کرد. ۱۹۹۰-تاکنون دوران کنونی در سال ۱۹۹۴ ب ام و شرکت روور انگلستان را خریداری کرد. هر چند این خریداری از نظر مالی شکست خورد و ب ام و زیان مالی هنگفتی را متحمل شد به‌طوری‌که تا سال ۲۰۰۰ بخش‌های اعظم روور به شرکت‌های مختلف فروخته شدند و تنها مینی در مالکیت ب‌ام‌و باقی ماند. همچنین در سال ۱۹۹۸ ب‌ام‌و شرکت صاحب‌نام رولز-رویس موتور کارز را خریداری کرد که تاکنون نیز آن را در اختیار دارد.

نشان این کارخانه از شکل پره‌های ملخ در حال چرخش هواپیما الهام گرفته شده‌است. این نشان در سال ۱۹۲۹ مورد تأیید این کارخانه قرار گرفت. عوامل بسیاری در طراحی چنین نشانی تأثیر داشتند که در این میان می‌توان به پرچم ایالت باواریا که به رنگ آبی و سفید است و همچنین کارخانهٔ موتورسازی راپ که آن هم در باواریا بود و رنگ‌های آبی و سفید را در نشان خود به کار برده بود؛ اشاره کرد. نخستین موفقیت این شرکت تولید هواپیماهای IIa inline-six بود که در زمان پیکارهای جنگی ایجاد شد. در هنگامهٔ جنگ جهانی دوم نیز ب‌ام‌و دوباره دست به تولید هواپیما و موتورهای آن برای نیروی هوایی آلمان زد. پس از جنگ دوم جهانی و مواجهه بخش خودروسازی کارخانه در سال ۱۹۵۹ با دشواری‌های مالی جدی، سهامداران باید تصمیم می‌گرفتند که تولید خودرو را ادامه دهند یا کارخانه را معلق کنند. آن‌ها پس از بررسی‌ها، تصمیم گرفتند به کار خود ادامه دهند. ب‌ام‌و حق تولید خودرویی ایتالیایی به نام ایزو ایستا را خریداری نمود. تولید این خودروی کوچک با نیروی محرکهٔ موتورسیکلت‌های ب‌ام‌و باعث سود دهی و موفقیت نسبی دوبارهٔ کارخانه شد و آن را از ورشکستگی نجات داد. در همان سال بود که ۴۵٪ سهام این شرکت توسط خانواده کوانت خریداری شد و بقیه نیز به صورت عمومی به مردم واگذار شد. بی اِم وی در سال ۱۹۶۶ کارخانهٔ هانس گلس واقع در دینگل فینگ آلمان را خریداری نمود. چنین رایج است که دلیل اصلی خریداری این کارخانه، دستیابی به دانش تولید تسمه تایم برای موتورهایی با میل سوپاپ در بالا، بوده‌است. از آن پس خودروهای گلس با آرم ب‌ام‌و عرضه می‌شد. در سال ۱۹۹۲ ب‌ام‌و شروع به خریداری یک تأسیسات عظیم طراحی در کالیفرنیای آمریکا کرد که پیش از این متعلق به استودیو DesignworksUSA بود. تملک کامل این تأسیسات تا ۱۹۹۵ به طول انجامید.

بی اِم وی در سال ۱۹۹۴ گروه انگلیسی روور، شامل برندهای تولیدی روور، لندروور و ام جی را خریداری کرد. پس از شش سال زیاندهی شدید در سال ۲۰۰۰ ب‌ام‌و تصمیم به فروش روور گرفت. ام جی و روور به کنسرسیوم فینیکس و لندروور به شرکت فورد فروخته شد؛ ولی ب‌ام‌و در مقابل، حقوق مربوط به مینی و رولزرویس را به دست آورد. در سال ۲۰۰۲ طراحی خودروهای ب‌ام‌و دچار تغییرات شدیدی شد. از آن جمله می‌توان به طرح‌های رادیکال بی اِم وی سری ۷ و ب‌ام‌و زد ۴ به وسیله کریس بنگل طراح ارشد معروف ب‌ام‌و اشاره کرد. در فوریه ۲۰۰۹ کریس بنگل اعلام کرد پس از هفده سال از ب‌ام‌و جدا خواهد شد. از آن زمان آدریان فن هایدونک هلندی که معاون و دست راست کریس بنگل به‌شمار می‌رفت در سمت رئیس بخش طراحی ب‌ام‌و جایگزین او شده‌است. در ژانویه ۲۰۱۲ ب‌ام‌و توسط فوربز به عنوان خوشنام‌ترین برند خودرویی دنیا شناخته شد.[۳] موتورهای ساخته شده توسط ب‌ام‌و با اختلافی فاحش مجموعاً دارندهٔ بیشترین عنوان موتور سال در رقابت معتبر بین‌المللی موتور سال می‌باشند.[۴] گاهشمار آغاز کار ب‌ام‌و در سال ۱۹۱۳ توسط کارل فردریش رپ (Karl Friedrich Rapp) در کشور آلمان است. در سال ۱۹۱۶ شرکت ب‌ام‌و دست به ساخت موتورهای V۱۲ برای امپراتوری اتریش-مجارستان زد.[نیازمند منبع] در سال ۱۹۱۷ کارل رپ از مدیریت کناره‌گیری کرد و فرانتس یوزف پوپ از کارخانه داران اتریشی جایگزین وی شد. در سال ۱۹۱۸ شرکت به نام ب‌ام‌و آ. گِ درآمد. در سال ۱۹۱۹ ب‌ام‌و نخستین موتور موتورسیکلت خود را طراحی نمود که در موتورسیکلتی به نام ویکتوریا ساخت یک شرکت در نورمبرگ به کار رفت. در سال ۱۹۲۳ ب‌ام‌و نخستین موتور سیکلت خود را به نام اِر ۳۲ (R۳۲) تولید نمود، اِر ۳۲ موتوری ۵۰۰cc و هواخنک داشت. در سال ۱۹۲۷ شرکت ب‌ام‌و نخستین خودروی سواری خود را تولید نمود و خودروساز گردید.

 

Bayerische Motoren Werke AG, abbreviated as BMW (German pronunciatio is a German multinational manufacturer of luxury vehicles and motorcycles headquartered in Munich, Bavaria. The corporation was founded in 1916 as a manufacturer of aircraft engines, which it produced from 1917 until 1918 and again from 1933 to 1945. Automobiles are marketed under the brands BMW, Mini and Rolls-Royce, and motorcycles are marketed under the brand BMW Motorrad. In 2017, BMW was the world’s fourteenth-largest producer of motor vehicles, with 2,279,503 vehicles produced. The company has significant motor-sport history, especially in touring cars, sports cars, and the Isle of Man TT. BMW is headquartered in Munich and produces motor vehicles in Germany, Brazil, China, India, Mexico, the Netherlands, South Africa, the United Kingdom, and the United States. The Quandt family is a long-term shareholder of the company (with the remaining shares owned by public float), following investments by the brothers Herbert and Harald Quandt in 1959 which saved the company from bankruptcy

Otto Flugmaschinenfabrik was founded in 1910 by Gustav Otto in Bavaria. The firm was reorganized on 7 March 1916 into Bayerische Flugzeugwerke AG. This company was then renamed to Bayerische Motoren Werke (BMW) in 1922. However the name BMW dates back to 1913, when the original company to use the name was founded by Karl Rapp (initially as Rapp Motorenwerke GmbH). The name and Rapp Motorenwerke’s engine-production assets were transferred to Bayerische Flugzeugwerke in 1922, who adopted the name the same year BMW’s first product was a straight-six aircraft engine called the BMW IIIa, designed in the spring of 1917 by engineer Max Friz. Following the end of World War I, BMW remained in business by producing motorcycle engines, farm equipment, household items and railway brakes. The company produced its first motorcycle, the BMW R 32 in 1923. BMW became an automobile manufacturer in 1928 when it purchased Fahrzeugfabrik Eisenach, which, at the time, built Austin Sevens under licence under the Dixi marque.[4] The first car sold as a BMW was a rebadged Dixi called the BMW 3/15, following BMW’s acquisition of the car manufacturer Automobilwerk Eisenach. Throughout the 1930s, BMW expanded its range into sports cars and larger luxury cars. Aircraft engines, motorcycles, and automobiles would be BMW’s main products until World War II. During the war, BMW concentrated on aircraft engine production using as many as 40,000 slave laborers.[5] These consisted primarily of prisoners from concentration camps, most prominently Dachau. Motorcycles remained as a side-line and automobile manufacture ceased altogether. BMW’s factories were heavily bombed during the war and its remaining West German facilities were banned from producing motor vehicles or aircraft after the war. Again, the company survived by making pots, pans, and bicycles. In 1948, BMW restarted motorcycle production. BMW resumed car production in Bavaria in 1952 with the BMW 501 luxury saloon. The range of cars was expanded in 1955, through the production of the cheaper Isetta microcar under licence. Slow sales of luxury cars and small profit margins from microcars meant BMW was in serious financial trouble and in 1959 the company was nearly taken over by rival Daimler-Benz. A large investment in BMW by Herbert Quandt and Harald Quandt resulted in the company surviving as a separate entity. The Quandts’ father, Günther Quandt, was a well-known German industrialist. Quandt joined the Nazi party in 1933 and made a fortune arming the German Wehrmacht, manufacturing weapons and batteries.[6][better source needed] Many of his enterprises were appropriated from Jewish owners under duress with minimal compensation. At least three of his enterprises made extensive use of slave laborers, as many as 50,000 in all.[7][better source needed] One of his battery factories had its own on-site concentration camp, complete with gallows. Life expectancy for laborers was six months.[8] While Quandt and BMW were not directly connected during the war, funds amassed in the Nazi era by his father allowed Herbert Quandt to buy BMW.[5] The BMW 700 was successful and assisted in the company’s recovery. The 1962 introduction of the BMW New Class compact sedans was the beginning of BMW’s reputation as a leading manufacturer of sport-oriented cars. Throughout the 1960s, BMW expanded its range by adding coupe and luxury sedan models. The BMW 5 Series mid-size sedan range was introduced in 1972, followed by the BMW 3 Series compact sedans in 1975, the BMW 6 Series luxury coupes in 1976 and the BMW 7 Series large luxury sedans in 1978. The BMW M division released its first road car, a mid-engine supercar, in 1978. This was followed by the BMW M5 in 1984 and the BMW M3 in 1986. Also in 1986, BMW introduced its first V12 engine in the 750i luxury sedan. The company purchased the Rover Group in 1994, however the takeover was not successful and was causing BMW large financial losses. In 2000, BMW sold off most of the Rover brands, retaining only the Mini brand. In 1998, BMW also acquired the rights to the Rolls-Royce brand from Vickers Plc. The 1995 BMW Z3 expanded the line-up to include a mass-production two-seat roadster and the 1999 BMW X5 was

the company’s entry into the SUV market.

The first modern mass-produced turbocharged petrol engine was introduced in 2006, (from 1973 to 1975, BMW built 1672 units of a turbocharged M10 engine for the BMW 2002 turbo),[9] with most engines switching over to turbocharging over the 2010s. The first hybrid BMW was the 2010 BMW ActiveHybrid 7, and BMW’s first mass-production electric car was the BMW i3 city car, which was released in 2013, (from 1968 to 1972, BMW built two battery-electric BMW 1602 Elektro saloons for the 1972 Olympic Games).[10] After many years of establishing a reputation for sporting rear-wheel drive cars, BMW’s first front-wheel drive car was the 2014 BMW 2 Series Active Tourer multi-purpose vehicle (MPV). In January 2021, BMW announced that its sales in 2020 fell by 8.4% due to the impact of the COVID-19 pandemic and the restrictions. However, in the fourth quarter of 2020, BMW witnessed a rise of 3.2% of its customers’ demands.[11] On 18 January 2022, BMW announced a new limited edition M760Li xDrive simply called “The Final V12,”[12] the last BMW series production vehicle to be fitted with a V-12 engine.[12] BMW and Toyota aim to sell jointly-developed hydrogen fuel cell vehicles as soon as 2025.[13]Company name BMW is an abbreviation for Bayerische Motoren Werke (German pronunciation: [ˈbaɪ̯ʁɪʃə mɔˈtʰɔʁn̩ ˈvɛɐ̯kə]). This name is grammatically incorrect (in German, compound words must not contain spaces), which is why the name’s grammatically correct form Bayerische Motorenwerke (German pronunciation: [ˈbaɪ̯ʁɪʃə mɔˈtʰɔʁn̩vɛɐ̯kə] (listen)) has been used in several publications and advertisements in the past.[15][16] Bayerische Motorenwerke translates into English as Bavarian Motor Works.[17] The suffix AG, short for Aktiengesellschaft, signifies an incorporated entity which is owned by shareholders, thus akin to “Inc.” (US) or PLC, “Public Limited Company” (UK). The terms Beemer, Bimmer and Bee-em are sometimes used as slang for BMW in the English language[18][19] and are sometimes used interchangeably for cars and motorcycles.[20][21][22] Logo The circular blue and white BMW logo or roundel evolved from the circular Rapp Motorenwerke company logo, which featured a black ring bearing the company name surrounding the company logo,[23] on a plinth a horse’s head couped.[24] BMW retained Rapp’s black ring inscribed with the company name, but adopted as the central element a circular escutcheon bearing a quasi-heraldic reference to the coat of arms (and flag) of the Free State of Bavaria (as the state of their origin was named after 1918), being the arms of the House of Wittelsbach, Dukes and Kings of Bavaria.[23] However, as the local law regarding trademarks forbade the use of state coats of arms or other symbols of sovereignty on commercial logos, the design was sufficiently differentiated to comply, but retained the tinctures azure (blue) and argent (white).[23][25][26] The current iteration of the logo was introduced in 2020,[27] removing 3D effects that had been used in previous renderings of the logo while removing the black outline encircling the rondel. The logo is used for BMW’s branding but it is not used on vehicles.

The origin of the logo as a portrayal of the movement of an aircraft propeller, the BMW logo with the white blades seeming to cut through a blue sky, is a myth which sprang from a 1929 BMW advertisement depicting the BMW emblem overlaid on a rotating propeller, with the quarters defined by strobe-light effect, a promotion of an aircraft engine then being built by BMW under license from Pratt & Whitney.[23] For a long time, BMW made little effort to correct the myth that the BMW badge is a propeller — Fred Jakobs, Archive Director, BMW Group Classic, [23] It is well established that this propeller portrayal was first used in a BMW advertisement in 1929 – twelve years after the logo was created – so this is not the true origin of the logo.[30] Slogan The slogan ‘The Ultimate Driving Machine’ was first used in North America in 1974.[31][32] In 2010, this long-lived campaign was mostly supplanted by a campaign intended to make the brand more approachable and to better appeal to women, ‘Joy’. By 2012 BMW had returned to ‘The Ultimate Driving Machine’.[33]


ارسال دیدگاه

ابتدا نام خود را بنویسید و سپس در کادر بزرگتر دیدگاه را در آخر نیز ارسال را بزنید، توجه داشته باشید که دیدگاه ها پس از تائید نمایش داده می شوند، پس از زدن ارسال دیدگاه شما ارسال شده و در صف بررسی قرار می گیرد


پرشیا خودرو BMW

خلاصه مشخصات:

  • 02128428591
  • تهران